ชีวิตของนักเขียนการท่องเที่ยวกับ David Farley

อัปเดต: 8/24/20 | 24 สิงหาคม 2563

เมื่อฉันเริ่มต้นในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวนักเขียนคนหนึ่งเข้ามาสนทนาบ่อยครั้ง: David Farley เขาเป็นนักเขียนดาราร็อคที่สอนที่ NYU และ Columbia เขียนเพื่อ Afar, National Geographic, New York Times และสิ่งพิมพ์อื่น ๆ อีกมากมาย ฉันมักจะสงสัยว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร เขาเป็นตำนานในทางปฏิบัติ เขาไม่เคยมีเหตุการณ์ใด ๆ

แต่วันหนึ่งเขาหันมาและในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเรากลายเป็นเพื่อนที่ดี คำแนะนำการเขียนและคำแนะนำของเขาได้ช่วยฉันอย่างมากและประวัติย่อที่โดดเด่นของเขาและความรู้สึกที่กระตือรือร้นของเรื่องราวคือเหตุผลที่ฉันร่วมมือกับเขาในหลักสูตรการเขียนการเดินทางของเว็บไซต์นี้

แตกต่างจากฉันเดวิดเป็นนักเขียนนิตยสาร/อิสระ/นักเขียนหนังสือพิมพ์ทั่วไป เขาไม่ใช่บล็อกเกอร์ และ. วันนี้ฉันคิดว่าสัมภาษณ์เดวิดเกี่ยวกับชีวิตของเขาในฐานะนักเขียนการท่องเที่ยว

Nomadic Matt: บอกทุกคนเกี่ยวกับตัวคุณ!
David Farley: ข้อเท็จจริงที่น่าสนใจเกี่ยวกับฉัน: น้ำหนักของฉันตั้งแต่แรกเกิดคือ 8 ปอนด์, 6 ออนซ์ ฉันเติบโตขึ้นมาในเขตชานเมืองลอสแองเจลิส ฉันอยู่ในวงดนตรีร็อคในโรงเรียนมัธยม เราเล่นกิ๊กตอนดึกที่ Hollywood Clubs และเราก็ไม่ค่อยดีนัก ฉันเดินทางมาก แต่ฉันไม่สนใจที่จะนับจำนวนประเทศที่ฉันเคยไป

ฉันอาศัยอยู่ในซานฟรานซิสโกปารีสปรากเบอร์ลินและโรม แต่ปัจจุบันฉันอาศัยอยู่ในนิวยอร์กซิตี้

คุณเข้าสู่การเขียนการเดินทางได้อย่างไร?
วิธีทั่วไป: โดยบังเอิญ ฉันอยู่ในบัณฑิตวิทยาลัยและแฟนสาวของฉันในเวลานั้นนักเขียนพิสูจน์อักษรหนึ่งในรายงานการวิจัย 40 หน้าของฉัน-ฉันคิดว่ามันเป็นหัวข้อที่น่าตื่นเต้นของคณะกรรมการกิจกรรม UN-American House ในปี 1950-และหลังจากนั้นเธอก็พูดว่า “ คุณรู้ไหมอย่าใช้วิธีนี้ผิด แต่งานเขียนของคุณดีกว่าที่ฉันคาดไว้”

เธอสนับสนุนให้ฉันเขียนสิ่งอื่นนอกเหนือจากเอกสารประวัติศาสตร์ที่น่าเบื่อ ฉันฟังการโทรของเธอ

หนึ่งในเรื่องแรกที่ตีพิมพ์คือการฆ่าหมูที่ฉันเข้าร่วมในหมู่บ้านบนชายแดนเช็ก-ออสเตรีย หลังจากนั้นเรื่องราวที่ได้รับการตีพิมพ์มากพอส่วนใหญ่เป็นสิ่งพิมพ์การท่องเที่ยวว่าโดยค่าเริ่มต้นฉันกลายเป็น “นักเขียนการท่องเที่ยว”

ฉันลงเอยด้วยการบุกเข้าไปในCondé Nast Traveller ทำงานของฉันไปจนถึงส่วนคุณสมบัติเช่นเดียวกับ New York Times ในที่สุดฉันก็เขียนหนังสือที่ Penguin ตีพิมพ์ จากนั้นฉันก็ขยายความสนใจไปที่อาหารและตอนนี้ฉันมักจะรวมอาหารและการเดินทางเข้าด้วยกัน

การทำสิ่งนี้มาประมาณสองทศวรรษสิ่งหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้คือ “ความคาดหวังของความสำเร็จ” เป็นเพียงตำนานในใจของเรา ตัวอย่างเช่นฉันคิดเสมอว่าเมื่อฉันเขียนให้กับ New York Times ฉันจะมี “ทำมัน” จากนั้นมันก็เกิดขึ้นและไม่รู้สึกเหมือนได้ทำเช่นนั้น

บางทีเมื่อฉันเขียนคุณสมบัติสำหรับนิตยสารการท่องเที่ยวขนาดใหญ่? ไม่.

อาจเป็นหนังสือที่ตีพิมพ์โดยหนึ่งในสำนักพิมพ์ที่สำคัญที่สุดในโลก? ไม่เชิง.

ประเด็นคือ: เพียงแค่พยายามในทิศทางของความสำเร็จและลืมเกี่ยวกับที่ราบต่างๆที่คุณต้องการไป ฉันคิดว่ามันเป็นวิธีที่ดีต่อสุขภาพมาก

คุณมีประสบการณ์/จุดหมายที่ชื่นชอบที่คุณสามารถเขียนได้หรือไม่?
ฉันอยากไปฮานอยมานานแล้วเพื่อตรวจสอบรายงานและเขียนเกี่ยวกับต้นกำเนิดของ Pho ในที่สุดฉันก็โน้มน้าวให้ New York Times ให้ฉันทำในเดือนกุมภาพันธ์ มันช่างเหลือเชื่อและอร่อย

แต่อย่างที่เราทุกคนรู้ว่าการระบาดใหญ่เลือกที่จะหมุนไปทั่วโลกและด้วยเหตุนี้เรื่องราวการเดินทางมากมาย – รวมถึงเรื่องนี้ – กำลังเน่าเปื่อยในการขับเคลื่อนฮาร์ดไดรฟ์ของบรรณาธิการในขณะนี้

ฉันโชคดีมากที่ได้โน้มน้าวให้บรรณาธิการให้ฉันเจาะลึกลงไปในบางสิ่งที่ฉันหลงใหลและ/หรือความรักเช่นใช้เวลาสองสัปดาห์กับผู้ชายที่เผาศพบนฝั่งแม่น้ำคงคาในเมืองพารา ณ สี ดูสิ่งที่ฉันสามารถเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตและความตาย

ฉันต้องใช้เวลาหนึ่งเดือนในการเป็นอาสาสมัครในค่ายผู้ลี้ภัยในกรีซและเขียนการจัดส่งเกี่ยวกับเรื่องนี้

ฉันไปปั่นจักรยานข้ามบอสเนียตอนใต้พร้อมกับเพื่อนใหญ่สี่คนตามเส้นทางจักรยานที่แกะสลักออกมาจากเส้นทางรถไฟในอดีต

ฉันเมาในวอดก้ากับผู้หญิงยูเครนเก่าในบ้านของพวกเขาในเขตยกเว้นในเชอร์โนบิล

และฉันก็ปีนขึ้นไปบนร่องรอยของเคนยากับลุงน้องสาวและน้องชายและกฎหมายสำหรับสาเหตุที่ดี: เราระดมเงินหลายพันดอลลาร์สำหรับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเอดส์ที่นั่นและต้องใช้เวลาสองสามวันกับเด็ก ๆ

ฉันสามารถไปเรื่อย ๆ – ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้สิ่งนี้เป็นอาชีพที่น่ายินดี

ภาพลวงตาที่สำคัญที่สุดที่ผู้คนมีเกี่ยวกับการเขียนการเดินทางคืออะไร?
ที่คุณสามารถลอกเรื่องราวคุณสมบัติสำหรับนิตยสารการท่องเที่ยวเช่นเดียวกับที่ [snaps fingers] มันต้องใช้เวลามากสำหรับแต่ละเรื่องเพื่อให้ได้ประสบการณ์ประเภทที่เราเขียนถึง – โทรศัพท์และอีเมลจำนวนมากเพื่อตั้งค่าการสัมภาษณ์และเพื่อให้เท้าของคุณเข้าประตูบางแห่ง

เมื่อนิตยสารจ่ายเงินให้คุณไปยังสถานที่เพื่อให้คุณสามารถกลับมาพร้อมกับเรื่องราวที่น่าสนใจคุณต้องทำงานเบื้องหลังมากมายเพื่อรับประกันว่าคุณจะมีเรื่องราวที่ดี มันไม่ค่อยเกิดขึ้นด้วยตัวเอง

เรื่องราวการเดินทางเป็นความจริงปลอมหรือเปลี่ยนแปลงกรองผ่านนักเขียนและขึ้นอยู่กับว่าเธอหรือเขาทำรายงานมากแค่ไหนรวมถึงประสบการณ์และความรู้ที่ผ่านมาของเธอหรือความรู้เกี่ยวกับชีวิตและโลก

อุตสาหกรรมมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไรในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา? เป็นไปได้ไหมที่นักเขียนใหม่จะบุกเข้าไปในอุตสาหกรรม?
เป็นอย่างมาก. ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเราได้เห็นการผลักดันทั่วทั้งอุตสาหกรรมให้มีนักเขียนหญิงและนักเขียนสองคนซึ่งเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมมากขึ้น อุตสาหกรรมสำนักพิมพ์ – นิตยสารหนังสือพิมพ์หนังสือ – พร้อมเสมอที่จะยอมรับนักเขียนใหม่ที่ยอดเยี่ยม

สิ่งสำคัญคือคุณในฐานะนักเขียนต้องเรียนรู้วิธีการทำงานของอุตสาหกรรมก่อน

ดังนั้นผู้คนจะเข้าสู่อุตสาหกรรมได้อย่างไร?
ในทศวรรษที่ผ่านมาฉันสอนการเขียนการเดินทางที่ NYU และ Columbia University นักศึกษาของฉันที่เขียนให้กับ New York Times, National Geographic และสิ่งพิมพ์อื่น ๆ ไม่จำเป็นต้องมีความสามารถมากที่สุดในชั้นเรียน พวกเขาขับเคลื่อนมากที่สุด พวกเขาต้องการมันจริงๆ

และนั่นทำให้ความแตกต่างทั้งหมด

สิ่งที่มีความหมายคือพวกเขาใส่พลังงานเพียงพอในความพยายามนี้ที่จะเรียนรู้วิธีการเล่นเกม: วิธีการเขียนพิทช์วิธีการค้นหาที่อยู่อีเมลของบรรณาธิการวิธีปรับปรุงการเขียนของคุณเรียนรู้ถั่วและสลักเกลียวของการเขียน ตลาดที่มีบทความท่องเที่ยว (เช่นการเรียนรู้ประเภทของเรื่องราวที่ตีพิมพ์ต่าง ๆ ตีพิมพ์)

ดูเหมือนว่าจะมีสิ่งพิมพ์ที่จ่ายน้อยลงในวันนี้และยากที่จะหางานทำ นั่นส่งผลกระทบต่อนักเขียนใหม่อย่างไร? นักเขียนใหม่สามารถทำอะไรได้บ้าง?
ฉันรู้ว่านี่เป็นเรื่องยาก แต่การใช้ชีวิตในต่างประเทศมีประโยชน์จริงๆ คุณจบลงด้วยเนื้อหามากมายสำหรับบทความส่วนตัวและคุณได้รับความรู้เกี่ยวกับภูมิภาคที่ช่วยให้คุณกลายเป็นผู้มีอำนาจในพื้นที่ มันช่วยให้คุณมีขาขึ้นกับคนอื่น ๆ ที่กำลังขว้างเรื่องราวเกี่ยวกับสถานที่นั้น

ที่กล่าวว่าคุณไม่ต้องไปไกลเพื่อเขียนเกี่ยวกับการเดินทาง คุณสามารถเขียนเกี่ยวกับสถานที่ที่คุณอาศัยอยู่

ท้ายที่สุดผู้คนก็เดินทางไปที่นั่นใช่ไหม คุณสามารถเขียนทุกอย่างได้ตั้งแต่นิตยสารและส่วนการเดินทางของหนังสือพิมพ์ไปจนถึงบทความส่วนตัวทั้งหมดเกี่ยวกับที่ที่คุณอาศัยอยู่ในปัจจุบัน

คุณคิดว่า Covid-19 จะส่งผลกระทบต่ออุตสาหกรรมอย่างไร
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการระบาดใหญ่ได้ทำการเขียนการเดินทางเล็กน้อย ผู้คนยังคงเขียนเกี่ยวกับการเดินทาง แต่ส่วนใหญ่เป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับการระบาดใหญ่ ที่กล่าวว่าไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร ซึ่งในทางที่ผิดปกติ – ไม่เพียงเกี่ยวกับอุตสาหกรรมการเขียนการเดินทาง แต่ในภาพที่ใหญ่ขึ้นเช่นกัน – ทำให้ชีวิตและความเป็นจริงที่น่าสนใจเช่นกัน

และในขณะที่ผู้คนจำนวนมากสูญเสียงานและนิตยสารกำลังพับฉันรู้สึกว่าอุตสาหกรรมจะกลับมาอีกครั้ง มันอาจจะไม่ข้ามคืน นี่คือเหตุผลว่าทำไมจึงเป็นเวลาที่เหมาะในการสร้างงานการเขียนเหล่านั้น นอกจากนี้คุณยังสามารถเปลี่ยนโฟกัสของคุณในขณะที่เขียนเกี่ยวกับสถานที่ในท้องถิ่นและเกี่ยวกับช่องอื่น ๆ (อาหารเทคโนโลยีไลฟ์สไตล์) ตามความรู้และความสนใจของคุณ

นักเขียนใหม่สามารถทำอะไรได้บ้างเพื่อปรับปรุงการเขียนของพวกเขา?
อ่าน. มาก. และอย่าเพิ่งอ่าน แต่อ่านเหมือนนักเขียน

แยกชิ้นส่วนในใจของคุณขณะที่คุณกำลังอ่าน

ให้ความสนใจกับวิธีที่นักเขียนได้จัดโครงสร้างชิ้นส่วนของเธอหรือของเขาวิธีที่พวกเขาเปิดมันและสรุปมันและอื่น ๆ อ่านหนังสือเกี่ยวกับการเขียนที่ดี

สิ่งนี้ช่วยฉันได้มากเมื่อฉันเริ่มต้นครั้งแรก

สำหรับพวกเราหลายคนการพูดคุยกับคนแปลกหน้าไม่ใช่เรื่องง่าย นอกจากนี้คุณแม่ของเราบอกเราว่าอย่าทำเช่นนั้น แต่เรื่องราวการเดินทางที่ดีที่สุดคือเรื่องราวที่มีจำนวนมาก ดังนั้นยิ่งเราพูดคุยกับผู้คนมากขึ้นโอกาสอื่น ๆ ที่มีแนวโน้มเกิดขึ้นและเนื้อหาที่คุณต้องทำงานด้วย มันทำให้การเขียนเรื่องราวง่ายขึ้นมาก

บางครั้งคุณจะดีที่สุดในช่วงกลางของสถานการณ์และคิดว่า: นี่จะเป็นการเปิดที่ยอดเยี่ยมสำหรับเรื่องราวของฉัน เพื่อนที่ดีของฉัน Spud Hilton อดีตบรรณาธิการการท่องเที่ยวที่ San Francisco Chronicle กล่าวว่าความลับสกปรกในการเขียนการเดินทางที่ดีคือประสบการณ์ที่ไม่ดีทำให้เรื่องราวที่ดีที่สุด นี่เป็นเรื่องจริง แต่โปรดอย่าทำให้ตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ดีสำหรับการเขียนของคุณ คุณสามารถเขียนชิ้นส่วนที่ยอดเยี่ยมโดยไม่ต้องถูกขโมยกระเป๋าเงินหรือสูญเสียหนังสือเดินทาง

คุณแนะนำหนังสือเล่มไหนที่นักเขียนท่องเที่ยวใหม่อ่าน?
มีหนังสือสองสามเล่มเกี่ยวกับวิธีการเป็นนักเขียนการท่องเที่ยว แต่พวกเขาทั้งหมดเป็นเรื่องน่าอาย สำหรับฉันฉันเขียน“ การเขียนที่ดี” ของ William Zinsser และ“ ติดตามเรื่องราว” ของ James B. Stewart เมื่อฉันเริ่มต้นครั้งแรกและพวกเขาก็ช่วยเหลือดีมาก

สำหรับไดอารี่หรือเรียงความส่วนตัว “Bird by Bird” ของ Anne Lamott นั้นยอดเยี่ยม

สำหรับหนังสือท่องเที่ยวที่ยอดเยี่ยมมันขึ้นอยู่กับความสนใจของคุณ สำหรับการเดินทางครั้งหนึ่งที่เต็มไปด้วยประวัติศาสตร์โดย Tony Perrottet และ David Grann นั้นเหลือเชื่อ สำหรับอารมณ์ขัน David Sedaris, A.A. Gill, Bill Bryson และ J. Maarten Troost; สำหรับการเขียนที่ยอดเยี่ยมเพียงแค่ Joan Didion, Susan Orlean และ Jan Morris

ฉันขอแนะนำให้อ่านวิธีการของคุณผ่านชุดกวีนิพนธ์การเขียนการท่องเที่ยวอเมริกันที่ดีที่สุดประจำปี

คุณพบแรงบันดาลใจสำหรับบทความของคุณที่ไหน? อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้คุณ?
ฉันได้รับแรงจูงใจและแรงบันดาลใจของฉันจากแหล่งที่ไม่น่าเป็นไปได้ ฉันคิดถึงอาจารย์ที่สร้างสรรค์และสงสัยว่าฉันจะแตะต้องอัจฉริยะของพวกเขาได้อย่างไร

Egon Schiele จิตรกรชาวออสเตรียเห็นอะไรเมื่อเขาดูเรื่องนี้แล้วผืนผ้าใบ?

เจ้าชายได้ออกอัลบั้มหนึ่งปีตั้งแต่ปี 1981 ถึง 1989 แต่ละชิ้นเป็นผลงานชิ้นเอกและแต่ละคนที่ล้ำสมัยและไม่ชอบใครในเวลานั้น?

มีวิธีใช้ความคิดสร้างสรรค์นี้กับการเขียนการเดินทางหรือไม่?

ฉันไม่ได้บอกว่าฉันอยู่ในระดับที่เท่าเทียมกับอัจฉริยะเหล่านี้ – ไกลจากมัน – แต่ถ้าฉันสามารถได้รับแรงบันดาลใจจากความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาเล็กน้อยฉันก็จะดีกว่าสำหรับมัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับบทความที่ฉันจบลงด้วยการเขียนมันส่วนใหญ่ตกอยู่ในตักของฉัน อย่างไรก็ตามกุญแจสำคัญคือการตระหนักว่ามันเป็นเรื่องราว เพื่อนคนหนึ่งจะพูดถึงข้อเท็จจริงแปลก ๆ เกี่ยวกับสถานที่ในโลกและเป็นหน้าที่ของเราที่จะใช้ความจริงนั้นและถามตัวเองว่า: มีเรื่องราวอยู่ที่นั่นหรือไม่?

อะไรคือส่วนที่ท้าทายที่สุดเกี่ยวกับการเป็นนักเขียนการท่องเที่ยว
การปฏิเสธ คุณต้องชินกับมันจริงๆและยอมรับว่ามันเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคุณ เป็นเรื่องง่ายมากที่จะจริงจังและปล่อยให้คุณผิดหวัง ฉันรู้ – ฉันได้ทำสิ่งนี้แล้ว

คุณเพียงแค่ต้องแปรงมันออกไปและย้ายถิ่นฐานกลับไปที่จักรยานวรรณกรรมนั้นและพยายามต่อไปจนกว่าจะมีคนบอกว่าใช่ในที่สุด หวงแหน

การเขียนเป็นงานฝีมือ คุณไม่จำเป็นต้องเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์ตามธรรมชาติ คุณแค่ต้องการความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะดีขึ้น และโดยการเรียนเขียนอ่านหนังสือเกี่ยวกับเรื่องนี้พูดคุยกับผู้คนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฯลฯ คุณจะกลายเป็นนักเขียนที่ดีขึ้น

ถ้าคุณสามารถย้อนเวลากลับไปและบอก David Young สิ่งหนึ่งเกี่ยวกับการเขียนมันจะเป็นอย่างไร?
ฉันจะได้เรียนมากขึ้นเพื่อเรียนรู้ทั้งสองอย่างใดอย่างหนึ่ง – ไม่ควรหยุดเรียนรู้เกี่ยวกับการเขียน – และบังคับให้ตัวเองเขียนเมื่อฉันไม่ต้องการ

ฉันคิดว่าเราทุกคนสามารถเรียนรู้จากกันและกันและทำให้ตัวเองอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ให้คำแนะนำนั้นมีประโยชน์ ฉันเรียนหนึ่งชั้นเรียน – หลักสูตรการเขียนสารคดีที่ UC Berkeley – และมันก็มีประโยชน์มาก

***
หากคุณต้องการปรับปรุงงานเขียนของคุณหรือเพิ่งเริ่มเป็นนักเขียนการท่องเที่ยวเดวิดและฉันสอนหลักสูตรการเขียนการเดินทางที่ครอบคลุมและมีประสิทธิภาพมาก ผ่านการบรรยายวิดีโอคำติชมที่กำหนดเองและตัวอย่างของเรื่องราวที่แก้ไขและแยกแยะคุณจะได้รับหลักสูตรที่ David สอนที่ NYU และ Columbia – โดยไม่มีราคาวิทยาลัย

นอกจากนี้เดวิดจะทำการสัมมนาผ่านเว็บฟรีโดยสิ้นเชิงในวันพฤหัสบดีที่ 27 สิงหาคมที่ 27 สิงหาคมเกี่ยวกับการเขียนการเดินทางซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของซีรี่ส์เครือข่ายเร่ร่อนของเราของกิจกรรมฟรีทั้งหมดของเรา

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมจากเดวิดตรวจสอบหนังสือของเขาความอยากรู้อยากเห็นที่ไม่เคารพหรือตรวจสอบบล็อกของเขา

จองการเดินทางของคุณ: คำแนะนำและกลเม็ดด้านลอจิสติกส์
จองเที่ยวบินของคุณ
ค้นหาเที่ยวบินราคาถูกโดยใช้ Skyscanner เป็นเครื่องมือค้นหาที่ฉันโปรดปรานเพราะค้นหาไซต์และสายการบินทั่วโลกเพื่อให้คุณรู้ว่าไม่มีหินเหลืออยู่เสมอ

จองที่พักของคุณ
คุณสามารถจองโฮสเทลของคุณด้วยโฮสเทลเวิร์ล หากคุณต้องการอยู่ที่ไหนสักแห่งนอกเหนือจากโฮสเทลให้ใช้ booking.com เนื่องจากพวกเขากลับมาอัตราที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเกสต์เฮาส์และโรงแรมอย่างต่อเนื่อง

อย่าลืมประกันการเดินทาง
ประกันการเดินทางจะปกป้องคุณจากการเจ็บป่วยการบาดเจ็บการโจรกรรมและการยกเลิก เป็นการป้องกันที่กว้างขวางในกรณีที่มีอะไรผิดพลาด ฉันไม่เคยไปเที่ยวโดยไม่มีมันเพราะฉันต้องใช้มันหลายครั้งในอดีต บริษัท โปรดของฉันที่ให้บริการและคุณค่าที่ดีที่สุดคือ:

Safetywing (ดีที่สุดสำหรับทุกคน)

ประกันการเดินทางของฉัน (สำหรับผู้ที่มีอายุมากกว่า 70 ปี)

MedJet (สำหรับความคุ้มครองการอพยพเพิ่มเติม)

พร้อมจองการเดินทางของคุณหรือยัง?
ตรวจสอบหน้าทรัพยากรของฉันสำหรับ บริษัท ที่ดีที่สุดที่จะใช้เมื่อคุณเดินทาง ฉันแสดงรายการทั้งหมดที่ฉันใช้เมื่อฉันเดินทาง พวกเขาเป็นคนที่ดีที่สุดในชั้นเรียนและคุณไม่สามารถผิดพลาดได้ในการเดินทางของคุณ